Er is de laatste 10 jaar veel meer aandacht voor het feit dat autisme bij meisjes zich anders uit dan bij jongens. Dat weet ook Monique. In het dagelijks leven is zij GZ-psycholoog, maar daarnaast is ze ook nauw betrokken bij de opvoeding van een meisje met deze aangeboren ontwikkelingsstoornis. En die diagnose is pas een paar jaar geleden gesteld. Sindsdien is Monique, zoals ze het zelf zegt, ‘getriggerd om haar tanden in dit onderwerp te zetten’. ‘Ik ben nog lang niet uitgeleerd. Vandaar dat ik me ook voor de webinar ‘Meisjes en vrouwen met autisme’ had opgegeven.’
‘Dit meisje was als peuter erg druk. Ze bracht zelf heel veel prikkels voort. Omdat ik daardoor aannam dat ze van veel prikkels hield, nam ik haar weleens een dagje mee. Dan gingen we naar plekken waar veel prikkels waren, zoals een speeltuin of pretpark. Maar het bleek dat ze dat juist vreselijk vond. Toch wist ze haar ‘anders zijn’ vooral tijdens haar jaren op de basisschool goed te verbloemen. Daardoor bouwde ze echter veel spanning op en dat is er in de puberteit uitgeknald.’
‘Haar ouders kwamen er op een gegeven moment achter dat hun dochter zichzelf verwondde. Ze hebben toen hulp gezocht. Hulp die lange tijd gericht was op depressie en cognitieve gedragsproblemen. Er werd zelfs een uitspraak gedaan dat het waarschijnlijk om een persoonlijkheidsstoornis zou gaan: ‘borderline’. Dat is trouwens de misdiagnose die het vaakst gesteld wordt bij meisjes met autisme. Gelukkig is er later meer onderzoek gedaan en werd de juiste diagnose gesteld. Toen ik dat hoorde, viel ineens alles op zijn plek. Waarom had ik daar zelf niet aan gedacht?’
‘In mijn werk in de basis GGZ had ik tot dat moment wel ervaring met jongens met autisme, maar ik was me er niet van bewust dat dit bij meisjes vaak pas op latere leeftijd wordt ontdekt. Meisjes zijn wat alerter. Ze hebben meer ontwikkelde sociale antennes en weten het daardoor beter te verbloemen. Sinds het hele gebeuren rond het meisje uit mijn omgeving gaan bij mij de alarmbellen op professioneel gebied nu wel sneller rinkelen.’
‘Tijdens de webinar van Patricia van Wijngaarden-Cremers heb ik veel mee zitten typen. Ze vertelde dingen die ik echt nog niet wist. Bijvoorbeeld dat meisjes met deze aangeboren ontwikkelingsstoornis vaak een verstoorde hormoonspiegel hebben. Dat is dus iets om alert op te zijn. Ik denk dat veel huisartsen dat niet eens weten. Dat is beslist nog niet bekend genoeg. Net als het feit dat deze meisjes en vrouwen heel emotioneel kunnen reageren. Dat heeft niets met borderline te maken, maar is onderdeel van autisme’, klinkt het gepassioneerd.
Monique: ‘Vanmorgen had ik een intake met een meisje bij wie autisme vermoed wordt. Ik vind het een eer dat ik met haar aan de slag mag gaan. Dat ik dat vertrouwen van haar ouders krijg. Deze aangeboren ontwikkelingsstoornis bij meisjes en vrouwen intrigeert me. Het zit zó ingewikkeld in elkaar. Daar wíl ik meer over weten. Daarom heb ik me bij het Leids Congres Bureau alweer ingeschreven voor een volgende studiedag over dit onderwerp. En dat ga ik in de toekomst beslist vaker doen, want ze bieden hier regelmatig scholing over aan.’
Programmamanager Academie
Jackie van Wieringen
