In haar functie als verpleegkundige op de HIC-afdeling (High & Intensive Care) van de GGz komt Kim van Overveld dagelijks in aanraking met mensen die als gevolg van drugsmisbruik moeten worden opgenomen. ‘De helft van onze opnames is druggerelateerd’, schat Kim snel in. ‘Patiënten die vanwege hun gebruik psychotisch of suïcidaal zijn of overlast veroorzaken, komen voor een kortdurende opname bij ons terecht.’
‘Ik vind het belangrijk om mijn kennis up-to-date te houden, maar het is ook gewoon interessant om nieuwe informatie te vergaren. Dus toen mijn leidinggevende aan ons vroeg wie van het team naar het Congres Drugs van het Leids Congres Bureau wilde, hoefde ik daar niet lang over na te denken.’
Kim kijkt met een positief gevoel op de dag terug. ‘De organisatie was prima geregeld. Er waren fijne gespreksleiders. Degene die de lezing over lachgas zou verzorgen, was ziek en er was toch voor een goede vervanger gezorgd. Het zat gewoon allemaal heel goed in elkaar.’
‘We kregen eerst actuele informatie over cijfers en trends over drugsgebruik van het Trimbos-instituut. Die cijfers zijn indrukwekkend, maar het was voor mij vooral een bevestiging van wat ik in mijn werk terugzie. Ook de lezing over het hele vapegebeuren was erg interessant. Dat roken slecht is, weet iedereen wel, maar velen denken nog steeds dat vapen niet zoveel kwaad kan. Toch is het een nieuwe manier van roken en tevens een manier om drugs naar binnen te smokkelen. Het gebruik ervan wordt populairder en wij komen het dan ook steeds vaker tegen.’
’s Middags stonden er lezingen over verschillende onderwerpen op het programma. ‘Die over GHB vond ik heel interessant, want daar heb ik in mijn werk veel mee te maken. Daar hebben we op de afdeling een speciaal protocol voor met een afbouwschema met diazepam – wat in de volksmond ook vaak ‘Valium’ wordt genoemd – maar dat blijkt helemaal niet geschikt te zijn wanneer er medicinale GHB is gebruikt. Daarin zijn andere stoffen verwerkt, en dan kun je helemaal niet afbouwen met diazepam. Het zou beslist niet verkeerd zijn als deze gespreksleider ook eens bij ons op de afdeling langskwam om zijn verhaal te vertellen’, denkt Kim hardop.
‘Verder ben ik nog bij de lezing over lachgas geweest. Jaren geleden al zag ik de effecten ervan bij een paar mensen uit mijn vriendengroep. Ik weet nog hoe verschrikkelijk ik het vond om te zien hoe zij neergingen. Maar dat het bij zwaar gebruik zúlke heftige gevolgen kon hebben, wist ik nog niet. Gebruikers kunnen er blijvende neurologische schade door oplopen. Het is mij nu nóg duidelijker hoe belangrijk het is dat je dergelijke klachten bij een opname meteen herkent en serieus neemt.’
‘Ik denk niet dat het congres mijn denkwijze over het onderwerp heeft beïnvloed. Eigenlijk ben ik daar best open minded over. Maar ik heb er wel veel van opgestoken. Ik had nog niet eerder een dergelijke training of congres bijgewoond. Als verpleegkundige moet je zorgen dat je je BIG-registratie behoudt, door genoeg uren te werken. Je bent dus niet verplicht om accreditatiepunten te behalen. Ik zie bij het Leids Congres Bureau heel veel interessante onderwerpen voorbijkomen, maar onze afdeling heeft daar maar een beperkt budget voor. Jammer, want het helpt je écht om je kennis up-to-date te houden’, besluit Kim haar verhaal.
Programmamanager Academie
Jackie van Wieringen
